Ritas Lust tau Leeven - Kriminal-Theaterstück von Hedwig Deters| Ritas Lust tau Leeven - Kriminal-Theaterstück von Hedwig Deters |
Ritas Lust tau Leeven
Kriminal-Theaterstück von Hedwig Deters
1. Fortsetzung
2. Szene
Söndag, d. 19. Mai 1991, Middag, 13 Uhr, Köke
Middagsdisk
Erich: "Dat geiht doch nix över eene gaude Hochtietssoppe, dat
schmeckt doch immer noch am besten."
Rita: "Dat is nich tau överhörn. Et freut mie, dat
die de Soppe schmeckt, Vadder, man deswegen brukst du nich so tau schlürfen. Dat geiht uk
leise."
Gerda: "Nu hört sick doch alles up. Meenst du, du muss use Vadder
Manieren bibringen?"
Rita: "Dorvör is et nie tau late. Mie vergeiht
de Appetit bie disse Schlürferej. Heinrich, findest du nich ok, dat Vadder sick biten
bie't Äten benähmen kann?"
Heinrich: "Ick kann dat alles nich so schlimm finnen."
Erich: "Dör hörst du't. Wie meent alle, dat eene
Soppe ruhig schlürft werden dürt."
Rita: "Un wenn Vadder bie't Äten sien
Gebiß ut'n Mund nümmt un offlickt, dat is uk nich so schlimm, wat? Dat is hier ja nich
mehr ut tauhollen."
(Rita geiht)
Erich: "Wat is denn nu los? Is dat Fraumenschke
verrückt worden, dat sei de Döhre so achter sick dichte knallt?"
Gerda: "Wie bünnt eer schient's nich mehr gaut genauch. In
leste Tiet löp sej hier all herüm, als wenn sej in den Tuschkasten fallen was. Dat häv
et fröher nich gebben, dat de Fraulüe sick an hellichten Dag schminken döhn, wie eene
Fernsehansagerin. Tja, wenn sei dat doch wenigstens döh, um die tau gefahlen, Heinrich.
Aver ick glöve, dat is nich de Grund."
Heinrich: "Wat wullst du dormit seggen, Mouder?"
Gerda: "Heinrich, is die denn noch nich upfahlen, dat Rita in
de leste Tied gewaltig eenen up Dame mokt? Eere Tabletten nümmt sei übrings uk nich
mehr. Dej liggt alle noch faste verpackt in de Schuflode."
Erich: "Nu mol rutt mit de Sproke, wat has du us
tau seggen."
Gerda: "Ick hab dor so wat hört."
Heinrich. "Wat has du hört?"
Gerda: "Ick weet van Sch. Marie, dat Rita na de
Gymnastikstunde mit een Mann in sien Auto wechföhrt is."
Heinrich: "Mouder, du wuss doch dormit nich seggen, dat Rita achter
mien Rüggen wat mit een Kerl anfangen häv. Dat kann ick und will ick nich glöven. Ick
will van die nie mehr sowat hören, Mouder."
Erich: "Dat kann ick ok nich recht glöven.
In Dörp wöt masse rädet, wor kien wohret Wort dran is. Aver, Heinrich, dat muss du
upklären un schüll wat dran wäsen, muss du eer disse Fiesematenten gründlick
offgewöhnen."
3. Szene
Söndag, d. 19. Mai 1991, 14 Uhr, Schlapzimmer van Rita un Heinrich, dunkle
Schlapzimmermöbel un Krüz övert Berre
Heinrich: "Wat stierst du so ut't Fenster. Kiek mie an un segge mie de
Wohrheit. Ick will nu weten, wat mit die los is."
Rita: "Ick weet gor nich, wat du
meenst. Wat för eene Wohrheit schölle ick die seggen? De Wohrheit is, dat mie diene
Ollern off un tau gewaltig nervt un dat is doch kien Wunner, wenn man 23 Johr unner een
Dack levt."
Heinrich: "Du weest genau, dat ick dat nich meene. In leste Tiet kickst
du anners ut as sonst. Du träckst die anners an, schminkst die un lechst die mit miene
Öllern an. Dor stimmt doch wat nich."
Rita: "Mutt man immer so utseehn, als
wenn man jüst ut den Schwinestall komen was?"
Heinrich: "Räde die nich rutt, eens weet ick genau, för mie molst du
die nich an. Also rutt mit de Sproke, well was de Kerl, mit den du in't Auto stägen büst
no de leste Gymnastikstunde?"
Rita: "Icke... Dor was kien Kerl...
Lat mie gahn, ickmutt wat dauen."
Heinrich: "Noch mol löpst du mie nich wech ..."
Fortsetzung folgt
Hedwig Deters
